GSC Award 2025 – Παρουσίαση των ταινιών που συμμετέχουν “Killerwood” DoP Δημήτρης Λαμπρίδης

GSC Award 2025 – Παρουσίαση των ταινιών που συμμετέχουν

“Killerwood” Κινηματογράφηση Δημήτρης Λαμπρίδης

Το GSC έστειλε μια σειρά ερωτήσεων, εδώ οι απαντήσεις.

1. Με τι φώτα δούλεψες στην ταινία, δυο λόγια γιατί διάλεξες αυτά.

Mε πρακτικαλ και ενισχυση του διαθέσιμου φωτός καθως στο

ψευδοντοκιμαντερ πρεπει να φαινεται αυστηρα πως είναι φυσικό το φως. Αλλιως προδίδουμε την συνθήκη του ρεαλισμου.

Κινήθηκα κυρίως με 1 skypanel, 1 σετ Αστερα, λαμπες πυρακτωσεως, 600w fresnel, ΕΤC 1 led panel με soft box και πολλες λαμπες πρακτικαλ που μπαίναν οργανικα μεσα στο σκηνογραφικό του καθε χωρου.

Κατα τ’άλλα με καλά ρεπεράζ και καλό blocking βασιστηκαμε και στο τι μας δινει ο καθε χωρος και ή “σωστη γωνία την σωστή ώρα”.

Η λογική της φωτιστικής συνθήκης ηταν να προσαρμόσουμε το τεχνητό μας φως με τον ρεαλισμό ενος ντοκιμαντερ (αρα της πραγματικης ζωής). Ήμασταν

ενεργά κατά του ενστικτου της ωραιοποίησης στη ρεαλιστική μας συνθήκη, ενω ταυτόχρονα θέλαμε το φως της ταινιας μεσα στην ταινία να έχει ενα σχετικά έντονο στυλιζάρισμα ανάλογο με τη σινεφιλία του

σκηνοθέτη μεσα στην ταινία ο οποίος παρουσιάζεται ως “film nerd”.

2.Κάμερα και φακοί, γιατί διάλεξες τα συγκεκριμένα.

C-300 II – Είναι μια κλασική εργονομική κάμερα ντοκυμαντερ που ταιριάζει στον χειρισμο μαζι με τους ζουμ ΕΖ Angenieux για την αισθηση της παρατηρησης. Επίσης το κοινό ειναι μαθημενο σε τετοια εικόνα στα ντοκυμαντέρ.

Alexa 35 – Kowa Anamorphic για τα “υπερστυλιζαρισμενα” πλάνα της ταινίας μέσα στην ταινία. Επρεπε να γινει μια επιλογη σαν αυτην που θα εκανε ο σκηνοθέτης μεσα στην ταινία.

iPhone – Το υλικό απο τα κινητα, παραθέτουν άμεσα εναν υπερ –

ρεαλισμό που συνδέεται με το πως εκλαμβανουμε αυτο το υλικο στις μερες μας ως χρηστες κινητων και social media.

Η επιλογη αυτη λειτουργει ως το “παρακολουθητικο μεσο”, δινοντας το ερωτημα στον θεατη, για το ποιος είναι ο δολοφονος, ο οποίος χειρίζεται αυτο το κινητο. Η “χαλασμενη ποιοτητα” που βγαινει σε σχεση με τις κινηματογραφικες καμερες, εχει μια αυθεντικοτητα και συνδράμει στο

ψεμα που πλασαρουμε, πως αυτη η ταινια ειναι αληθινα γεγονοτα και ειναι ντοκυμαντερ, και οχι μυθοπλασια.

3. Λίγα λόγια τους άμεσους συνεργάτες σου, 1ος, 2ος AC, Gaffer, Grip

Πέρασαν τρεις Α’ βοηθοι κάμερας απο το γύρισμα μας. Η Καλλιόπη Πέρδικα, ο Σίμος Πράσινος και ο Αιμίλιος Χαραλάμπους. Και τα τρια αυτα άτομα, ήρθαν να μας βοηθήσουν γνωρίζοντας εμενα ως φωτογραφο, και πανω απ’ολα πιστεύοντας στο σενάριο που έχει γράψει ο σκηνοθέτης4. 5. 6. Χρήστος Μασσαλας. Προσαρμοστηκαν όλοι με κέφι στην συνθήκη του documentary style γυρισματος που γυριζόταν ομως σαν μυθοπλασία.

Β’ βοηθοί εναλάσσονταν μεταξύ επισης πολλών – οπως ο Bjorn Ante Roe, ο Αντωνης Κιτσίκης, ο Βασιλης Κουρδουκλας, η Ελισαβετ Κυνηγοπούλου, ο Γιάννης Κοϊτσάνος, η Σοφία Πριοβόλου και ο Στέφανος Κναππ.

Ο Νίκος Παπαευαγγελίου ήταν ο Gaffer μας ο οποίος είχε αντίληψη της αισθητικης που προσεγγίζαμε και βοήθησε πολύ στο να χτίσουμε τον κόσμο αυτον. Κάποιες απο τις δυσκολότερες μέρες ήρθε ως

ηλεκτρολόγος και ο Δαμιανός Tημνιός.

Σημαντικό πρόσωπο στην ταινία μεσα στην ταινία ήταν ο μακενίστας μας Κωνσταντίνος Χαρατζόγλου, που παντα χαιρομαστε να τον εχουμε στα γυρίσματα μας.

Συνολικά, ειναι απο τις ταινίες που η διάθεση ήταν στα ύψη ακόμα και στις δύσκολες στιγμές και όσοι φεύγαν πριν το τελος της ταινίας ήθελαν να μείνουν κι αλλο. Ήταν ενα συνεργείο που έδεσε πολύ σφιχτά και όλοι ήταν στη καλύτερη τους φόρμα, το οποίο είμαι σίγουρος πως ειναι εν μερει αποτελεσμα μιας πολυ καλής ατμόσφαιρας. Κάτι πολύ σημαντικό για τα γυρίσματα μου.

4. Με ποιόν colorist συνεργάστηκες και πως βρήκες αυτή την συνεργασία

Δούλεψα για δεύτερη φορά με τον Γρηγόρη Αρβανίτη/ Asterisk Post, ο οποίος ειναι απίστευτα skilled colorist και κάναμε με πολύ άνεση και ταχυτητα το color μας. Ο Χρήστος ξέρει καλά τι θέλει απο την εικόνα των ταινιών του, και ετσι φτάναμε γρήγορα εκεί που θελαμε στα session μας

με τον Γρηγόρη. Περαν αυτού, το κλίμα ήταν πολύ ευχάριστο και χαλαρό.

5. Κάτι που σου έλειψε και θα το ήθελες πολύ σε αυτή την ταινία.

Παρ’ολο που η ταινία αυτή είχε μπατζετικούς περιορισμούς – είχε

microbudget funding – δεν μας έλειψε τίποτα στην ουσία καθως

δεσμευτήκαμε σε μια συνθήκη που ήταν ρεαλιστική. Βάλαμε τους περιορισμούς να λειτουργησουν ως καλλιτεχνικες επιλογές και στηριχτήκαμε και επενδύσαμε σε αυτές τις επιλογες.

5. Ότι άλλο θα ήθελες να μάθουμε.

Την ταινία αυτη, με τα ίδια άτομα, θα την ξαναγυριζα 30 φορές ακομα χωρίς κανένα πρόβλημα.

Σαν εμπειρία ήταν φανταστική.

Σπάνια δίνεται η ευκαιρια σε εναν Δ/τη Φωτογραφίας να «υποδυθεί» άλλους ρόλους με τη χρηση της κάμερας. Έπρεπε να υποδυθω την τεχνικα απειρη ντοκυμαντεριστρια, και τον διευθυντή φωτογραφίας με τον οποίο συνεργάζεται ο σκηνοθετης μεσα στην ταινια , για συγκεκριμενες σκηνες,

κάνοντας επιλογές που θα έκαναν εκείνοι. Ενω ταυτόχρονα, να χειριστώ το κινητό του μυστήριου απειλητικού χαρακτήρα.

Δεν νομίζω πως θα τυχει ξανα να επαναλάβω λήψη για να χειριστώ πιο ατσουμπαλα την κάμερα, ωστε να βγεί μια απειρία προς την εικόνα.

Αυτές οι μοναδικές προκλήσεις με εξιτάρουν και κανουν αυτην την ταινία ξεχωριστή για μένα.